34 sergi, 31 müze ve 50’yi aşkın yayını geride bırakmış olan endüstriyel tasarımcı ve müzebilimci Burçak Madran’ın sunumu yedi başlıktan oluşuyor: Öğrenmeye Başlamak, Aramak, Bulmak, Özgürleşmek, İnanmak, Güvenmek ve Paylaşmak.

İki kişinin arasındaki uyum ya da uyumsuzluk ne gibi bir üretim alanı yaratabilir? Zaman içinde üretilmiş
bir durum sergi olarak işleyebilir mi?

Alerji, hastane, muhabbet ve dostlar. Bir metafor olarak korumak; korumak üzere çoğaltmak. Zeytiniyle, merasıyla, kıyısıyla faunamız bozulmasın. İnsan turist gözünü kaybeder mi? Sis kedi olduğunu idrak etti! Ve deprem.

Tasarım ve sanat pratikleri bir ya da birden çok mecra ile dolayımlanıyor. Mecraların teknolojik dönüşümünün ise, pratikler üzerinde önemli etkileri var. Kimi zaman bu etkiler, pratiğin yeniden tanımlanmasına da yol açabiliyor.

Buzulların erimesi gibi çevresel felaket senaryoları dünyanın sonunu hayal etmeyi kolaylaştırdı. Ne var ki, coğrafi kutuplardan çok daha önce erimeye başlayan başka kutuplar da var.
Bu kutupların erimesiyle, söz konusu son tahayyül dahi edilemez hâle geliyor.

« At, babasının sağında, abajurun
ışığında, dantelden çayırında,
babasının cebinden çıkartıp
kristal küllüğün içine koyduğu
bozuk paraları seyrederek geçirirdi, akşamları. Sıkılıyor gibi bir hâli yoktu hiçbir zaman. Mutlu muydu? »

“Yaşasın sanat” diyen bir bienalde, “Yaşasın!” dedirtecek yeni bir şey yok. Belki de artık, bağırmadan, yaygara yapmadan değmek istediklerimize değiyoruz… Bienal ve paralelindeki sergilerle Venedik’ten izlenimler.

İster marul ister zeytin bayramı; bayramlar yayılan zenginliğin şamatalı, şen şakrak kutlamaları, mutlu bir toplumun ritüelleri olsun. Yağmaz denilen yağmur, yağıyor. Bostan kontrolden çıkıyor. Ve hasat: Lavanta!

Yüzyıllar içinde ortaya çıkan anonim korku hikâyelerinin yerini, çok kısa sürede viral olan hikâyeler aldı.
Sayısal mecralarda üretilen tekinsizliği anlamak için ise biraz daha zamana ihtiyaç var. Slender Man’in acelesi yok.

Şehirlilerin baş düşmanı, istilacı
bir bitki. Halbuki, hem toprak ile hayvanlara hem de insanlara yararlı. Halk hikâyelerinden Ray Bradbury’ye, Fox Talbot’tan Chris Cornell’e
pek çok insanın tahayyülünü meşgul etmiş karahindiba.

Ömer Ünal modayı veya trendleri
değil teknolojiyi takip ediyor.
Tasarımdan çok, icat etmeye çalışıyor. Estetik kaygılardan uzak duruyor. Yaratma isteğinin özünde korku olduğunu düşünüyor.

ABD federal hükümeti Paris Anlaşması’ndan çekildi. Dünyanın geri kalanı ise, “durmak yok, yola devam” dedi! Lidersiz hareket olur mu?
Küresel ısınmaya karşı küresel karar almak mümkün mü?

Hızlı giyim ya da couture, büyük ya da küçük, birçok giyim markasının kendi parfümü var. Bir fanteziyi satmak üzerine kurgulanmış bu ürünler,
her sezon yenilenen koleksiyonların tersine, yıllar boyu değişmiyor.

Kurulduğu günden beri araştırmalar, sergiler ve kamusal programlarla NAI’den devraldığı mirası ileriye taşıyan Het Nieuwe Instituut’un, yüzeyler
ve temellük mimarlığına odaklanan
iki sergi üzerinden değerlendirmesi.

Birbirlerine hem benzeyen, hem de benzemeyen iki şehrin hikâyesi birçok soru akla getiriyor. Soruların çokluğu, bir soruyu unutturmamalı: “Herkes için eşitlikçi daha iyi bir düzen aramaktan vazgeçmememiz lazım, değil mi?”

Evden çevrimiçi alışveriş kontrolsüz genişlemesini sürdürürken mağazada alışveriş ise, iyice ev konforuna sahip olmaya başladı. Fiziksel mekân bir yana, alışveriş deneyiminin maddi doğasını yenilir yutulur kılan kolaylaştırıcıların bolluğu da dikkat çekici.

Ayrıldığı eski sevgilisi Alma’nın
gerçekçi bir kopyasını isteyen Kokoschka, bir kukla tasarımcısına insan boyutlarında bir bebek siparişi verdi. Sonrasında olaylar tuhaf
bir biçimde gelişti. Oyunun masum
bir etkinlik olduğunu kim söyledi?

Instagram’da kullanıcıların, şehrin atıklarıyla ve yıkıntılarıyla karşılaştığı anlarda çektikleri fotoğraflara sıklıkla rastlanıyor. Fotoğraflanan şeylere,
bir anıta veya bir sanat nesnesine olduğu gibi yaklaşabilir; onları bu düzeyde okuyabilir ve duygulanabiliriz.

Öğrenci değerlendirmelerinin ilk bakışta yadırgatıcı sorularından biri: Dersi veren öğretim üyesi anlattığı konuları biliyor mu? Oysa bugün herhangi bir konuda diplomalı bir meslek insanı kadar o disiplin içinden konuşabilmek mümkün.

Bir şehir baştan aşağı yıkıldığında, nerede birikir enkazı?.. Berlin doğu
ve batı olarak ayrıldıktan sonra,
Batı Berlin’in yıkıntılarından oluşan
ve bugün Berlin’in en yüksek noktası olan, Türkçeye Şeytan Tepesi olarak çevrilebilecek Teufelsberg üzerine.

Hava serin ve yağmurlu; zambaklar açıyor. Sis’in keyfi yerinde. Hepimiz
İbni Haldun ve hepimiz Comte’uz. Lezzet için çalışmak gerek. Sonsuza bakmak, seyretmek, yakından bakmak; bakmayı öğrenmek gerek. Ve vasat…

Arabanın boş koltuğu veya evin kullanılmayan odası gibi atıl kaynakların sermayeye dönüştüğü, arz ve talep taraflarının online platformlarda buluşan kişiler olduğu tüketim şekli ‘paylaşım ekonomisi’ üzerine.

Endüstriyel kirlilikle birlikte çürümeye bırakılan otomotiv fabrikalarının çöplüklerinde taşlaşan araba boyaları, tasarımcılara malzeme ve ilham oldu.

Müziği dinlemek, müziğin icrasını izlemek geçmiş ile gelecek arasında gidip gelmek için şimdiki zamandan ayrılarak bir seyahate çıkmaya benziyor. Tabii yeni şeyler keşfetmeye hazırsanız.

Belleğin giderek yok olduğu Beyoğlu’nda gerçekleşen iki sergi, değişimin travmatik olduğu zamanlarda, belgeye ne kadar ihtiyaç olduğunu ve belgelemenin bir direniş biçimine dönüşebileceğini gösteriyor.

Etraf adblock kaynarken sosyal pazarlamanın artık temel taşı, tesiri yüksek insanlar. Yaşam tarzı kataloğu şeklinde yaşayan ve yaşatılan bu ‘influencer’lar, isimleri, cisimleri belli, sosyal ayak izleri çok geniş fenomenler.

Bir mekân atmosferi, ses, ışık, renk, sıcaklık, malzemelerin dokusu gibi etkili öğelerin ötesinde, mekânsal özelliklerin gerçek veya efsane hikâyelerle bütünleşmesiyle oluşuyor.

“Virtual Depictions: San Francisco”, “Wind of Boston: Data Paintings” ve SALT Araştırma arşivindeki 1.700.000’i aşkın belgeyi sınıflayan/ilişkilendiren “Arşiv Rüyası”nın gerçekleştirilme süreçleri, veri işleyen algoritmalar
ve işbirlikleri üzerine.

Hiç eskimeyen soru: “Siz kuzum, kimlerdensiniz?” Hızlı, net ve sahici bir kumaşçı ve bir terzi. Gömlek diktirmek isteyen suskun bir müşteri. ‘Fedakâr’ anneler, çiftçiler, işçiler ve günleri. Hayatı ve hayalleri olanlar ve yağmur.

« [B]iz çocukların gözünde İstanbul’da bayramlarda ziyaret edilecek en uzak noktayı teşkil ederdi. Bayram harçlığı ihtimali kesinlikle sıfırdı, ama burası bizim için başka hazlarla doluydu. Ürperti! »